پسوریازیس ناخن
ناخن بخشی از دستگاه پوششی بدن است. صفحات حفاظتی که ناخن
نامیده می شوند، انتهای انگشتان دست وناخن انگشتان پا را می پوشانند.
ناخنها اساسا از کراتین که یک پروتئین درشت مولکول در مو و پوست است،
تشکیل شده‌اند. ناخنها از ماتریکس که زیر یک چین پوستی به نام کوتیکول
قرار دارد و از لانولا (ماهک) که منطقه‌ای هلالی شکل در قاعده ناخن است،
رشد می کنند. ناخنها هنگامیـکه در شرایط ایده آلی باشند بسیار جـذاب
میباشند. ناخنها منعکس کننده عادت های خوب و بد فـرد هستند. از هـمـه
مــهمتر آن که ناخن هـا سلامت عمومی بدن را بازتاب می کنند. اگر چه
تغییرات ناخن همراه با بسیاری از شرایط ممکن است متغیر باشد، این
تغییرات به ندرت اولین علامت برای بیماریست و بسیاری از ناهنجاری های
ناخن بی ضرر هستند مثلا همه افراد با ناخن سفید همیشه مبتلا به هپاتیت
نیستند . گاهی اوقات با افزایش سن ناخن ها بسیار رنگ پریده یا سفید
می شوند. اما می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی هم باشد، مانند
بیماری پوستی پسوریازیس.
پسوریازیس ناخن:
پسوریازیس می تواند ناخن های انگشت و پا را مبتلا کند و باعث ایجاد
فرورفتگی های کوچک، رشد غیر طبیعی ناخن و تغییر رنگ آن گردد.
ناخن های فرد مبتلا ممکن است شل یا از بستر آن جدا شود که به انکولیز
می گویند. در موارد شدید ناخن ها خرد می شوند و فرو می ریزند.سطح
ناخن موج دار و یا حفره دار میتواند نشانه های اولیه پسوریازیس و یا
آرتریت های التهابی باشد. تغییر رنگ ناخن مشترک است؛ پوست زیر ناخن
قهوه ای مایل به قرمز به نظر می رسد.
پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی سیستمیک است و پوست، ناخن،
مفاصل را درگیر می کند. ناخن ها تقریباً در ۵۰% بیماران مبتلا به پسوریازیس
درگیر می شوند و تداوم آن تا پایان عمر بین ۸۰ تا ۹۰ درصد تخمین زده شده
است. ناخن ها به ندرت تنها قسمت درگیر در این بیماری می باشد.
ارتباط پسوریازیس ناخن و ورم مفاصل:
یک ارتباط بسیار قوی بین پسوریازیس ناخن با ورم مفاصل پسوریاتیک
وجود دارد. در ۷۰ درصد بیماران مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک ابتلا
به بیماری ناخن گزارش شده است. شواهدی وجود دارد که نشان
می دهد پسوریازیس ناخن می تواند علامت بیماری مفصل پیش رونده
در سال های آتی زندگی بیمار باشد. برای برخی از بیماران
پسوریازیس ناخن دست در مقایسه با ناخن انگشت پا دارای مشکلات
زیادتری است. به علاوه پسوریازیس ناخن انگشت پا در درجه دوم
عفونت های قارچی قرار دارد که می تواند منجر به پیچیده شدن ارزیابی
درمان گردد.
از نظر بالینی با توجه به ناحیه فرایند التهاب، بیماری ناخن به شکل های
مختلفی بروز می کند. درگیر شدن ماتریکس ناخن منجر به سوراخ سوراخ
شدن ناخن (Nail pitting) (شایع ترین یافته در پسوریازیس ناخن)،
دیستروفی ناخن، سفید شدن می شود. از نشانه های پسوریازیس
بستر ناخن جدا شدن بدون درد ناخن از بستر آن (اونیکولیز)، ایجاد
لکه های روغنی، هیپرکراتوز subungual و خونریزی اسپلینتر می باشد.
شاخص شدت درگیری پسوریازیس ناخن (NAPSI) برای اندازه گیری
تغییراتی که در طول زمان در بیماری ناخن رخ می دهند مورد استفاده قرار
می گیرد. با استفاده از این مقیاس هر ناخن به چهار ربع تقسیم می شود.
برای هر ربع یک نمره برای نشانه بیماری ماتریکس و یک نمره برای نشانه
درگیری بستر ناخن اختصاص داده می شود. برای ناخنی که در آن هیچ یک
از علائم بیماری وجود نداشته باشد نمره صفر در نظر گرفته می شود.
حداکثر نمره برای هر ناخن ۸ می باشد (۴ نمره برای ماتریکس و ۴ نمره
برای بیماری بستر ناخن) .
این مقیاس شدت وسعت بیماری در ناخن را نشان می دهد اما با استفاده
از این مقیاس نمی توان شدت درگیری ناخن را محاسبه کرد. از این رو
یک NAPSI اصلاح شده پیشنهاد شده است که به هر دو درگیری بستر و
درگیری ماتریکس ناخن نمره شدت ۳۰-۰ را اختصاص می دهد.
درمان پسوریازیس ناخن:
مجموعه ای از گزینه های درمان پسوریازیس ناخن در دسترس می باشند
از جمله می توان به محصولات موضعی، مداخلات رویه ای و عامل های
سیستیک دهانی و بیولوژیکی اشاره کرد. نفوذ ضعیف داروهای موضعی
به ناخن و بافت های اطراف آن، درد ناشی از تزریق داخل ضایعه، عوارض
جانبی و نظارت بر درمان سیستمیک و پایبندی بیمار به درمان از عوامل
مهم دردرمان بیماری ناخن می باشد.
درمجموع درحال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد،این عارضه
ممکن است به خودی خود بهبود یابد وحتی ناخن به شکل سابق خود برگردد.
گزینه های درمانی متعددی برای مقابله با ان بکار گرفته میشود که در حال حاضر
هیچکدام به عنوان درمان قطعی شناخته نشده است.
درمان به محل عارضه و شدت آن بستگی دارد وپاسخ درمانی از هرفرد به
فرد دیگر متفاوت میباشد.
نتیجه گیری:
درمان پسوریازیس ناخن با چالش های بالینی همراه می باشد، داده های
کارآزمایی بالینی محدود و نتایج متناقضی در این باره منتشر شده است. از این
رو اساس مقاسیه گزینه های درمانی با مشکل مواجه شده است.
" پرفسور سمیعی "«پزشکی کارنیست ،تفریح هم نیست بلکه عشق و علاقه است. »